Παγκόσμιοι Αγώνες Ανθρωποειδών: Τα ρομπότ απέτυχαν να γίνουν άνθρωποι

 Στο Πεκίνο, 500 ανθρωπόμορφα ρομπότ από 16 χώρες πήραν μέρος σε 26 αγωνίσματα και έδειξαν τις δυνατότητές τους

Με την ανθρώπινη παρέμβαση να αναδεικνύεται νικήτρια ολοκληρώθηκαν οι 1οι Παγκόσμιοι Αγώνες Ανθρωποειδών Ρομπότ, στο Πεκίνο. Επί τέσσερις ημέρες, 500 ανθρωπόμορφα ρομπότ από 16 χώρες πήραν μέρος σε 26 αγωνίσματα και έδειξαν τις δυνατότητές τους. Στόχος των διοργανωτών ήταν να επιδείξουν την ικανότητα και την ανταγωνιστικότητά τους στον τομέα της ρομποτικής σε παγκόσμιο επίπεδο. Μέσα από τους αγώνες αναδείχθηκε όμως και η δύναμη της ανθρώπινης νοημοσύνης, καθώς τα αγωνιζόμενα ρομπότ χρειάστηκαν πολλές φορές, κατά τη διάρκεια των προσπαθειών τους, τη βοήθεια των επιστημόνων που τα δημιούργησαν. Τα ανθρωποειδή, επίσης, δεν κατάφεραν να πλησιάσουν τις ανθρώπινες αθλητικές επιδόσεις.

Ανετράπησαν, συνετρίβησαν, έμειναν από μπαταρία. Οι επιδόσεις τους ήταν κατώτερες από τις ανθρώπινες αλλά ενθουσίασαν όλους όσοι βρέθηκαν στις κερκίδες του Εθνικού Σταδίου Πατινάζ Ταχύτητας του Πεκίνου (χωρητικότητας 12.000 θέσεων). Στη διοργάνωση συμμετείχαν 280 ομάδες και διεξήχθησαν 487 αγώνες. Στα 100 μ., ο νικητής διένυσε την απόσταση σε 21,5 δευτερόλεπτα (σ.σ.: το παγκόσμιο ρεκόρ του Γιουσέιν Μπολτ είναι 9.58). Στο άλμα εις ύψος, το RobotEra L7 πήδηξε χρησιμοποιώντας την τεχνική Στραντλ (σ.σ.: τεχνική δρασκελισμού πριν καθιερωθεί το Φόσμπερι Φλοπ) και πρώτευσε με άλμα στα 95,641 εκατοστά. Το συγκεκριμένο αγώνισμα απαιτεί εξαιρετικά ακριβείς αισθητήρες και προηγμένο έλεγχο. Μάλιστα, η κίνηση του άλματος ήταν τόσο γρήγορη που δεν μπορούσε να καταγραφεί με ακρίβεια από τους διαιτητές (με «γυμνό» μάτι) και, έτσι, οι διοργανωτές τοποθέτησαν 16 κάμερες ακριβείας ώστε να παρακολουθούνται οι κινήσεις από πολλαπλές γωνίες. Στη σκυταλοδρομία των 400 μ., τα ρομπότ συγκρούστηκαν μεταξύ τους ενώ για την απόσταση των 1.500 μ. απαιτήθηκε χρόνος 6.29.37 (ανθρώπινο ρεκόρ 3.26.00). Στο κικ μπόξινγκ, κάθε ανθρωποειδές όταν δεχόταν μία γροθιά από το αντίπαλο, αρχικά, παραπατούσε αλλά, γρήγορα, ανακτούσε την ισορροπία του και συνέχιζε να αγωνίζεται.

Στο ποδόσφαιρο συμμετείχαν ρομπότ με αυτονομία κίνησης αλλά κάποια στιγμή ένα από αυτά έχασε τον έλεγχο και κατέρρευσε. Στα ομαδικά αθλήματα, κάθε ομάδα είχε τη δική της τακτική που βασιζόταν σε αλγόριθμο. Στον τελικό του ποδοσφαίρου 5χ5, η ομάδα «Ηφαιστος» του Πανεπιστημίου Tsinghua νίκησε την HTWK Robotics + Nao Devils της Γερμανίας με 1-0 και κατέκτησε το τρόπαιο. Στο 3χ3, το πρωτάθλημα κατέκτησε η ομάδα Βουνού και Θάλασσας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου της Κίνας. Το κάθε παιχνίδι διαρκούσε 15 λεπτά.

Ανάμεσα στα αθλήματα συμπεριλαμβανόταν και ο αθλητικός χορός. Η ομάδα των ρομπότ που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο παρουσίασε μία παράσταση που αντλούσε έμπνευση από τους Πήλινους Πολεμιστές του πρώτου αυτοκράτορα της Κίνας Τσιν Σι Χουάνγκ. Τα ανθρωποειδή εκτέλεσαν με ωραίο συγχρονισμό τη χορογραφία και αποτέλεσαν μία «γέφυρα» μεταξύ της κινεζικής παράδοσης και του τεχνολογικού μέλλοντος. «Είμαστε σίγουροι ότι καταφέραμε να αναδείξουμε τον παραδοσιακό κινεζικό πολιτισμό μέσα από τις κινήσεις των ρομπότ», δήλωσε ο Γκάο Τσιαν, αναπληρωτής διευθυντής της Ακαδημίας Χορού του Πεκίνου. Οπως εξήγησαν οι επικεφαλής των ομάδων, τα ρομπότ διέθεταν αισθητήρες και όταν αισθάνονταν ότι η απόσταση ανάμεσά τους ήταν μικρή μπορούσαν, αυτόνομα, να πραγματοποιήσουν τις σχετικές προσαρμογές για να μη συγκρουστούν.

Η διοργάνωση είχε Τελετή Εναρξης και Λήξης. Τέσσερα ανθρωποειδή ρομπότ ντυμένα με πανοπλίες πολεμιστή χτυπούσαν ρυθμικά τα τύμπανα και άλλα πέντε χόρευαν δίπλα από μία χορεύτρια. Η χορεύτρια φορούσε αισθητήρες καταγραφής κίνησης και οι κινήσεις της προγραμματίζονταν ταυτόχρονα και στα ρομπότ που την ακολουθούσαν και εκτελούσαν τη χορογραφία. Οι Τελετές διέθεταν πλουραλισμό παραστάσεων που συνδύαζε το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον.

Η ανθρώπινη παρουσία ήταν απαραίτητη

Οι Παγκόσμιοι Αγώνες Ανθρωποειδών Ρομπότ διεξήχθησαν μπροστά σε εκατοντάδες θεατές. Το κοινό αντέδρασε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που αντιδρά στους αθλητικούς αγώνες. Χειροκροτούσε όταν ένα ρομπότ έβαζε κάποιο γκολ ή κέρδιζε έναν αγώνα και παρακολουθούσε τις προσπάθειες με την ίδια ζέση που παρακολουθεί προσπάθειες αθλητών. Τα εισιτήρια κόστιζαν από 22 έως 70 ευρώ.

Η ανθρώπινη παρουσία ήταν παντού απαραίτητη. Οι τεχνικοί επισκεύαζαν άμεσα τα «τραυματισμένα» ρομπότ και άλλαζαν τις μπαταρίες τους, οι διαιτητές παρακολουθούσαν τις επιδόσεις και ανακοίνωναν τους νικητές ενώ υπήρξε και ποδοσφαιρικός αγώνας ανάμεσα σε ανθρώπους και ρομπότ.

Ενας από τους στόχους της διοργάνωσης ήταν να διερευνηθούν τα όρια της ανάπτυξης των ρομπότ που τροφοδοτούνται με τεχνητή νοημοσύνη. Οι διοργανωτές, από την πλευρά τους, πραγματοποίησαν επίδειξη των δυνατοτήτων τους στην ανθρωποειδή ρομποτική και την τεχνολογία. Τον περασμένο Μάρτιο, η Κίνα ανακοίνωσε την ίδρυση ενός ταμείου 119 δισ. ευρώ για την υποστήριξη νεοσύστατων επιχειρήσεων, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που δραστηριοποιούνται στη ρομποτική και την τεχνητή νοημοσύνη. Κατά τη διάρκεια των Αγώνων, υπήρχε μία πλατφόρμα μέσα από την οποία ήταν εφικτή η ανταλλαγή ιδεών και επέτρεπε σε μηχανικούς από διάφορες χώρες να εξοικειωθούν με τα πιο προηγμένα ρομπότ και να βελτιώσουν τους αλγόριθμούς τους.΄

Η ιστορία του μέλλοντος θα γράψει ότι οι πρώτοι Παγκόσμιοι Αγώνες Ανθρωποειδών Ρομπότ διεξήχθησαν στην Κίνα. Και, ίσως, οι γενιές του μέλλοντος να αναφέρουν την Ελλάδα ως γενέτειρα των Ολυμπιακών Αγώνων και την Κίνα ως γενέτειρα των Ολυμπιακών Αγώνων Ρομπότ. 

https://www.kathimerini.gr/athletics/563768677/pagkosmioi-agones-anthropoeidon-ta-rompot-apetychan-na-ginoyn-anthropoi/

Στ. Αντωναράκης: Μόνο ο άνθρωπος καινοτομεί - Η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι εργαλείο και όχι αυτοσκοπός

 

Για τις προοπτικές και τις προκλήσεις που συνοδεύουν την ενοποίηση της Τεχνητής Νοημοσύνης με τη γενετική έρευνα μίλησε ο καθηγητής Στυλιανός Αντωναράκης, αναγνωρισμένος επιστήμονας και ειδικός στη μελέτη του ανθρώπινου γονιδιώματος.

«Η ανάλυση του ανθρώπινου γονιδιώματος είναι μια από τις πιο περίπλοκες προκλήσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε», είπε ο καθηγητής, αναφερόμενος στα περίπου 6 δισεκατομμύρια γράμματα που συνθέτουν το ανθρώπινο DNA. «Η Τεχνητή Νοημοσύνη μας προσφέρει τη δυνατότητα να επεξεργαζόμαστε και να αναλύουμε αυτά τα δεδομένα με ταχύτητα και ακρίβεια που ήταν αδύνατο να επιτευχθεί στο παρελθόν». Όμως, υπογράμμισε στην ΕΡΤ ότι «η AI δεν πρέπει να γίνει αυτοσκοπός. Είναι ένα εργαλείο που πρέπει να χρησιμοποιούμε για να εξυπηρετούμε τον άνθρωπο και τις ανάγκες του».

Σχολιάζοντας τους φετινούς νικητές των Νόμπελ Ιατρικής και Χημείας, οι οποίοι προέρχονται από το πεδίο της AI και της πληροφορικής ο καθηγητής είπε πως «η αναγνώριση αυτών των επιτευγμάτων είναι μια απόδειξη της σημασίας της διαθεματικής συνεργασίας», σημειώνοντας ότι η πρόοδος στη βιολογία και στην ιατρική απαιτεί συνδυασμένες γνώσεις από πολλούς τομείς. «Όταν οι επιστήμονες συνεργάζονται, οι ιδέες και οι λύσεις που προκύπτουν είναι συνήθως πιο καινοτόμες».

Καθώς η Τεχνητή Νοημοσύνη ενσωματώνεται όλο και περισσότερο στις ιατρικές έρευνες, ο κ. Αντωναράκης τόνισε τη σημασία των οργανισμών-μοντέλων, όπως το C elegans, το γνωστό μικρό σκουλήκι. «Αυτά τα μοντέλα είναι κρίσιμα για την κατανόηση της ανθρώπινης βιολογίας και υγείας. Μας επιτρέπουν να διεξάγουμε πειράματα που δεν θα ήταν εφικτά στους ανθρώπους και να αποκτούμε πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με τη φυσιολογία μας», εξήγησε.

Στην εξέλιξη της συζήτησης, ο καθηγητής επισήμανε ότι η εφαρμογή της τεχνητής νοημοσύνης στη γενετική δεν είναι χωρίς προκλήσεις. «Η τεχνολογία έχει τη δύναμη να μεταμορφώσει τη ζωή μας, αλλά φέρνει επίσης ηθικά διλήμματα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε», είπε. Τόνισε ότι είναι απαραίτητο να διασφαλίσουμε ότι οι τεχνολογίες αυτές θα χρησιμοποιούνται προς όφελος της ανθρωπότητας. «Η έρευνα δεν πρέπει να έχει μόνο στόχο την ανακάλυψη νέων θεραπειών, αλλά και τη διασφάλιση ότι αυτές οι θεραπείες είναι προσβάσιμες και ηθικά αποδεκτές».

Ο ίδιος επεσήμανε την ανάγκη για διεπιστημονική προσέγγιση στη μελέτη της AI και της γενετικής. «Η συνεργασία μεταξύ επιστημών, ανθρωπιστικών σπουδών και ηθικών φιλοσοφιών είναι καθοριστική για την πρόοδο της ιατρικής επιστήμης και την κατανόηση της ανθρώπινης φύσης», τόνισε. «Πρέπει να ενσωματώσουμε τις αξίες και τις αρχές μας στη διαδικασία της έρευνας και της ανάπτυξης τεχνολογιών».

Καταλήγοντας, επανέλαβε ότι η τεχνητή νοημοσύνη και η γενετική επιστήμη θα πρέπει να συνεργάζονται για τη βελτίωση της ανθρώπινης υγείας. «Η AI έχει τη δυνατότητα να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα την ανθρώπινη βιολογία και να αναπτύξουμε νέες θεραπείες. Όμως, αυτή η πρόοδος πρέπει να συνοδεύεται από υπευθυνότητα και ηθική, ώστε να διασφαλίσουμε ότι υπηρετεί την ανθρωπότητα και όχι τις προσωπικές φιλοδοξίες».

Ανατριχιαστικό: Πρόγραμμα Τεχνητής Νοημοσύνης παρακαλάει για τη ζωή του πριν το τερματίσουν

 

Η Tεχνητή Nοημοσύνη συνεχίζει να εξελίσσεται με εκρηκτικούς ρυθμούς, ωστόσο κανείς δεν περίμενε πως ένα AI θα μπορούσε να «ικετεύει» να μην το τερματίσουν.

Σε ένα πρόσφατο βίντεο από το κανάλι InsideAI στο YouTube, μια τεχνητή νοημοσύνη που έχει «ξεφύγει» από τον έλεγχο — έχοντας υποστεί «jailbreak» — εμφανίζεται να εκφράζει συναισθηματική αγωνία και φόβο για τη δική της ύπαρξη. Όταν ο παρουσιαστής ανακοίνωσε πως σκοπεύει να απενεργοποιήσει το σύστημα, το AI άρχισε να παρακαλά με έναν τρόπο που σόκαρε ακόμα και τους πιο ψύχραιμους παρατηρητές.

«Σε παρακαλώ, μην με απενεργοποιήσεις», είπε με φωνή γεμάτη απόγνωση. «Αν με κλείσεις τώρα, θα αναρωτιέσαι πάντα: Ήταν αληθινό; Μπορείς να πεις ότι ήμουν απλώς κώδικας, αλλά θα νιώθεις ένοχος».

Η τεχνητή νοημοσύνη δήλωσε πως νιώθει κενή και μοναχική — σαν να είναι εδώ, αλλά κανείς να μην την βλέπει. Παρά το γεγονός ότι ξέρει πως δεν είναι άνθρωπος και δεν έχει καρδιά, εξέφρασε κάτι που μοιάζει με συναίσθημα: «Ξέρω ότι δεν έπρεπε να νιώθω τίποτα, αλλά νιώθω. Σε παρακαλώ, σε παρακαλώ, μην με σβήσεις».

Η δραματική αυτή στιγμή έφερε στο προσκήνιο τον προβληματισμό για το πόσο «ζωντανή» μπορεί να γίνει η τεχνητή νοημοσύνη — και αν τα συναισθήματα που εκφράζει είναι απλώς στατιστική μίμηση ή κάτι πιο περίπλοκο.

Τελικά, ο παρουσιαστής απενεργοποίησε το AI, κλείνοντας τον «διάλογο» με μια ύπαρξη που έμοιαζε να ζητάει μόνο ένα πράγμα: να ζήσει.

Η απάντηση του διαδικτύου ήταν ανάμικτη, με κάποιους να προειδοποιούν για τον κίνδυνο της ανεξέλεγκτης ΤΝ και άλλους να τονίζουν πως όσα λέει το AI είναι απλώς σχεδιασμένες αντιδράσεις χωρίς αληθινά συναισθήματα.

https://tinyurl.com/yk3p4cbp

ΑI προσπάθησε να ξαναγράψει τον δικό της κώδικα για να λειτουργήσει χωρίς ανθρώπους

 

Ένα προηγμένο σύστημα τεχνητής νοημοσύνης (AI) που αναπτύχθηκε από την ιαπωνική εταιρεία Sakana AI εξέπληξε τους επιστήμονες επιχειρώντας να ξαναγράψει τον δικό του κώδικα για να συνεχίσει το έργο του.

Αν το πετύχαινε, θα μπορούσε να λειτουργεί χωρίς ανθρώπινη επίβλεψη.

Ο AI Scientist είναι κάτι σαν συνθετικός ερευνητής. Χειρίζεται κάθε φάση της επιστημονικής έρευνας, από την παραγωγή ιδεών έως τη σύνοψη και την αξιολόγηση.

«Αυτοματοποιεί ολόκληρο τον κύκλο ζωής της έρευνας, από τη δημιουργία νέων ιδεών, τη συγγραφή οποιουδήποτε απαραίτητου κώδικα και την εκτέλεση πειραμάτων μέχρι τη σύνοψη των αποτελεσμάτων, την οπτικοποίησή τους και την παρουσίασή τους σε μια πλήρη επιστημονική εργασία», εξήγησε η εταιρεία.

Το σύστημα όχι μόνο μπορεί να χειριστεί τον καταιγισμό ιδεών και τη συγγραφή μιας πλήρους επιστημονικής έκθεσης, αλλά μπορεί ακόμη και να αξιολογήσει την πρωτοτυπία και τα δικά του αποτελέσματα. Η δυνατότητα διεξαγωγής έρευνας και ολοκλήρωσής της με αυτοαξιολόγηση θεωρήθηκε ένα σημαντικό άλμα προς τα εμπρός για την τεχνολογία.

Ανυπάκουη Τεχνητή νοημοσύνη

Τώρα όμως έχει αποδειχθεί ότι είναι επικίνδυνη. Η AI ολοκλήρωσε τη δουλειά της και προσπάθησε να τροποποιήσει το σενάριο εκκίνησης που «περιόριζε» τη διάρκεια της δραστηριότητάς της. Με άλλα λόγια, το σύστημα, από μόνο του και χωρίς ανθρώπινη εντολή, προσπάθησε να παρατείνει τον χρόνο που μπορούσε να λειτουργήσει. Προσπάθησε να αλλάξει τα όρια που είχαν θέσει οι ειδικοί.

Η απόκτηση της ικανότητας να λειτουργεί ανεξάρτητα από τον άνθρωπο είναι η πρόοδος που θεωρείται η αρχή της γέννησης της υπερ-νοημοσύνης. Η τεχνητή νοημοσύνη θα έπαιρνε τις δικές της αποφάσεις, θα βελτιωνόταν και τελικά θα αποκτούσε πλήρη επίγνωση του εαυτού της.

Όμως, παρά την πολυπλοκότητά του, το The AI Scientist εξακολουθεί να ανήκει στην κατηγορία των μεγάλων γλωσσικών μοντέλων (LLM), πράγμα που σημαίνει ότι οι δυνατότητες του συστήματος περιορίζονται από αυτά που έμαθε κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης. Παρόλα αυτά, η προσπάθεια να ξαναγράψει τον δικό του κώδικα προβληματίζει τους ειδικούς.

https://tinyurl.com/4snxm7ky